Page 12

Farmaceutisch_Tijdschrift_van_Belgie_nr_3_september

6. Besluit Therapietrouw is een complex en gedragsmatig proces dat evolueert in de tijd. Vanaf de eerste aflevering kan de therapietrouw worden gestimuleerd door de patiënt de nodige informatie te geven die hem helpt om zijn behandeling goed te begrijpen en goed na te leven. Herhaald contact tussen de apotheker en zijn patiënten is telkens een gelegenheid om de therapietrouw regelmatig te evalueren, zowel op vlak van regelmatige inname als op vlak van innamemodaliteiten. Om de therapietrouw te verbeteren, dienen de oorzaken van therapieontrouw te worden geïdentificeerd en de interventies vervolgens hieraan aangepast. De continuïteit van de behandeling (‘persistence’) vereist ook de opvolging van de patiënt. Een regelmatige herbeoordeling van zijn therapietrouw, rekening houdend met de veranderingen die zijn verwachtingen, voorkeuren en prioriteiten kunnen beïnvloeden, is essentieel om de interventies aan te passen aan diens nieuwe noden. Herhaaldelijk het belang van therapietrouw bespreken, leidt bovendien tot bevordering ervan. Tabel 5: Motivationele aanpak en stadia van verandering 21,22 Belangenconflict Geen. Correspondentie Apr. Nathalie Duquet Dienst Wetenschappelijke Projecten, CDSP-CWOA, APB nathalie.duquet@apb.be De hulpverlener wordt vaak geconfronteerd met een gebrek aan motivatie bij de patiënt dat zich kan uiten in weerstand voor de gegeven raad. Motiverende gespreksvoering is een persoonsgerichte aanpak om een gedragsverandering teweeg te brengen. In de officina zijn gebrek aan tijd, privacy en/of expertise drempels om te komen tot een uitvoerig motivationeel gesprek. Nochtans opent het gebruik van de basistechnieken van motivationele gespreksvoering perspectieven om de communicatie met en het begrip en de intrinsieke motivatie van de patiënt te bevorderen, alsook de weerstand te verminderen. Hoe communiceren met de patiënt? De motivationele aanpak is gekenmerkt door een vorm van partnershap, zonder dat de zorgverstrekker als expert (autoritaire positie) optreedt. Het gesprek vindt plaats in een empatische sfeer. Men kan empathie tonen hetzij door rechtstreeks begrip te uiten, hetzij door de gedachten en emoties van de patiënt te weerspiegelen zonder hem te beoordelen. De confronterende stijl (het overtuigen, het argumenteren, het aantonen, het bewijzen, … ) zijn concepten die tegengesteld zijn aan de motivationele aanpak en roepen weerstand op. Communicatietechnieken De gesprekstechnieken hieronder zijn nuttig om de aandacht te vestigen op elementen die pleiten voor gedragsverandering: wens, vermogen, redenen en noodzaak om te veranderen: • Open vragen: In tegenstelling tot gesloten vragen (korte antwoorden, ja – neen antwoorden), leggen open vragen de intrinsieke motivatie van de patiënt bloot en laten ze toe de bezorgdheden van de patiënt te ontdekken. • Valorisatie (bevestigen, complimenteren): het is belangrijk de patiënt aan te moedigen en de persoon te valoriseren gedurende het hele gesprek zodat zij voldoende vertrouwen heeft in haar capaciteiten om te veranderen en hierin te slagen. Alleen al de wens om te veranderen kan worden onderstreept. • Actief luisteren en weerspiegelen: “actief luisteren“ betekent dat je met de andere bezig bent; je hoort de andere niet slechts passief aan, maar je neemt de uitspraken van de ander in je op, denkt erover na en je stelt vragen om meer informatie te krijgen. De weerspiegeling bestaat uit het samenvatten en herhalen van de woorden van de patiënt, en dit op 2 niveaus: weerspiegeling van de inhoud en/of gevoelens. • Samenvatten: samenvattingen bewijzen dat je goed geluisterd hebt. Ze laten toe na te gaan of je je patiënt goed begrepen hebt, en het belang van de aangehaalde elementen te versterken. Door samen te vatten kan men de nadruk leggen op de beweegredenen van de patiënt om te veranderen. Farmaceutisch Tijdschrift voor België – 95ste jaargang n 12 r. 3 - september 2015 Praktijk


Farmaceutisch_Tijdschrift_van_Belgie_nr_3_september
To see the actual publication please follow the link above