28
Te mijden geneesmiddelen
volgens Prescrire
Wat is er gemeenschappelijk aan Ginkgo biloba (Tanakan®),
natfidrofuryl (Praxilène®), pentosanpolysulfaat (Elmiron®), tenoxicam
(Tilcotil®), xylometazoline, attapulgiet (Actapulgite®) en kaolien
(Neutroses®)? Ze werden allemaal toegevoegd aan de ‘Lijst van te
mijden geneesmiddelen om zich beter te verzorgen’, opgesteld door
het tijdschrift Prescrire en die zopas geüpdatet werd.
De versie 2020 werd aangevuld met 12 geneesmiddelen
(waaronder de hierboven vermelde) waarvan de nevenwerkingen
“disproportioneel zijn in vergelijking met hun geringe
doeltreffendheid of de goedaardigheid van de klinische
situatie waarin ze worden toegelaten”, aldus Prescrire.
Deze geneesmiddelen zijn weliswaar geen “toekomstige
Médiator®”-gevallen, maar toch zijn ze – vele worden vrij
afgeleverd – “gevaarlijker dan dat ze nuttig zijn”, aldus nog
het Franse tijdschrift. Hiertoe behoren verder ook producten
op basis van klei die gebruikt worden bij verschillende
intestinale aandoeningen en die aan de lijst toegevoegd
werden omwille van het feit dat ze met lood vervuild zijn.
INFO: https://bit.ly/2EgU2Fq
?
KORTE BERICHTEN • 15 januari 2020
TOP 25 van de actieve bestanddelen
Eind december publiceerde het RIZIV zijn traditionele ‘TOP 25 van
de werkzame bestanddelen van de uitgaven in de ambulante sector van de
verzekering voor geneeskundige verzorging’ voor het jaar 2018. Op het
erepodium: adalimumab, rivaroxaban en pantoprazol.
Ondanks het feit dat 8 actieve bestanddelen dateren van vóór 2000,
preciseert het RIZIV:
“De TOP 25 is in 2018 gevoelig vernieuwd, met voortaan 5 moleculen die voor
de eerste keer vergoedbaar werden tijdens de laatste 5 jaren. Het recentste
geneesmiddel is Edoxaban (…).”
De door de specialisten voorgeschreven moleculen bekleden een
steeds belangrijker plaats in deze klassering. Andere interessante feiten:
een derde van de moleculen betreffen kleine groepen patiënten die een
langdurige behandeling volgen met hoge dagelijkse kostprijs (bv. immunosuppressiva
en behandelingen tegen hemofilie). Andere moleculen
worden dan weer voorgeschreven aan grote aantallen patiënten, maar aan
relatief beperkte dagelijkse behandelingskostprijs (bv. de drie statines en
twee PPI’s).
INFO: https://bit.ly/2QVIc9U
UNAFFORDABLE €
RCSB PDB - 4NYL: Crystal structure of adalimumab FAB fragment
Weesgeneesmiddelen - faire prijzen?
Voor de economen Setti Raïs Ali en Sandy Tubeuf is het antwoord
vaak nee … en het lijkt hen belangrijk om te wijzen op “verschillende
effecten die de neiging hebben om de prijs van weesgeneesmiddelen te
overschatten”. Om er maar één te noemen: de omzet die ze genereren
is verre van beperkt. De uitbreidingen van de indicatie waarvan ze profiteren,
maken het immers mogelijk om het aantal behandelde patiënten
en dus de winst van de farmaceutische bedrijven te vergroten.
“De prijsdaling van weesgeneesmiddelen is nochtans essentieel voor
de duurzaamheid van de gezondheidszorgsystemen waarvan de budgetten
beperkt zijn”, stellen zij, maar ook om de toegang tot de behandeling voor
patiënten te verzekeren. In hun artikel ‘Maladies rares: des enjeux pour les
économistes’ pleiten de twee auteurs ervoor om het gebruik van Big Data
aan te moedigen (om gegevens via patiëntendossiers te verzamelen en
te gebruiken), producenten te verplichten tot meer transparantie over de
kostprijs van geneesmiddelen gedurende het hele ontwikkelingsproces
en om een gezamenlijke prijsonderhandeling uit te werken.
MEER INFO: https://bit.ly/2PyYnsY
/2EgU2Fq
/2QVIc9U
/2PyYnsY